17 มีนาคม 2568  นายสมศักดิ์ เทพสุทิน รมว.สาธารณสุข เปิดเผยว่า สถานการณ์เด็กจมน้ำมักเกิดขึ้นเป็นประจำทุกปีในช่วงปิดเทอมฤดูร้อนเดือน มี.ค. - พ.ค. โดยในช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ปี 2567 พบเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี จมน้ำเสียชีวิตถึง 173 คน เฉลี่ยวันละเกือบ 2 คน พบมากสุดในเดือน มี.ค. รองลงมา คือ เม.ย. และ พ.ค. ส่วนใหญ่เป็นเด็กอายุ 10 - 14 ปี รองลงมา อายุ 5 - 9 ปี และอายุ 0 - 4 ปี เพศชายจมน้ำสูงกว่าเพศหญิงถึง 2.8 เท่าตัว พบเสียชีวิตมากสุดที่ นครราชสีมา รองลงมา คือ ปัตตานี ศรีสะเกษ และอุดรธานี โดยร้อยละ 72 เป็นแหล่งน้ำเพื่อการเกษตรและแหล่งน้ำตามธรรมชาติ สาเหตุเกิดจากการไปเล่นน้ำมากที่สุด ร้อยละ 72.3 โดยมีปัจจัยเสี่ยงสำคัญ คือ เด็กขาดการดูแล และขาดความรู้เรื่องแหล่งน้ำเสี่ยง เกือบทั้งหมดไม่สวมเสื้อชูชีพ หลังจมน้ำเด็กจะเสียชีวิต ถึงร้อยละ 65.1

ด้าน นพ.ภาณุมาศ ญาณเวทย์สกุล อธิบดีกรมควบคุมโรค กล่าวว่า เด็กเล็กอายุต่ำกว่า 5 ปี ผู้ปกครอง/ผู้ดูแลควรจับตาใกล้ชิด ให้เด็กอยู่ในระยะที่มองเห็น คว้าตัวถึง ไม่ปล่อยให้อยู่ตามลำพังหรืออยู่กับพี่ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ส่วนเด็กโต ควรสอนให้รู้กฎความปลอดภัยทางน้ำ เช่น ไม่เล่นใกล้แหล่งน้ำ ไม่เล่นน้ำคนเดียว ไม่เล่นน้ำกันเองโดยไม่มีผู้ใหญ่ไปด้วย ไม่แกล้งจมน้ำ รู้จักประเมินแหล่งน้ำเสี่ยง ใส่เสื้อชูชีพทุกครั้งตลอดเวลาที่ทำกิจกรรมทางน้ำหรือนั่งเรือ และหากพบเห็นคนตกน้ำ ไม่ควรลงไปช่วยเพราะอาจจมน้ำพร้อมกันได้ ควรใช้หลัก “ตะโกน โยน ยื่น” คือ ตะโกนเรียกขอความช่วยเหลือ โยนอุปกรณ์ที่อยู่ใกล้ตัวเพื่อให้คนตกน้ำเกาะพยุงตัว และ ยื่นอุปกรณ์ที่อยู่ใกล้ตัว เช่น ไม้ เชือก เสื้อ ผ้าขาวม้า ให้คนตกน้ำจับและดึงขึ้นมาจากน้ำ นอกจากนี้ ชุมชนควรมีการเฝ้าระวังแหล่งน้ำเสี่ยงในชุมชน ไม่ปล่อยให้เด็กลงไปเล่นน้ำ และมีการจัดการแหล่งน้ำเสี่ยงให้เกิดความปลอดภัย สำหรับแหล่งท่องเที่ยวทางน้ำ ควรติดป้ายคำเตือน จัดให้มีอุปกรณ์ช่วยคนตกน้ำบริเวณแหล่งน้ำ มีเสื้อชูชีพให้บริการและให้ใส่ทุกครั้งที่ทำกิจกรรมทางน้ำ กำหนดบริเวณสำหรับเล่นน้ำแยกออกจากบริเวณสัญจรทางน้ำ มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทางน้ำ(lifeguard) คอยดูแล รวมถึงประชาสัมพันธ์ย้ำเตือนให้มีการดูแลเด็กอย่างใกล้ชิด