วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2566 สำนักงานทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งที่ 6 โดยส่วนส่งเสริมและประสานงานเครือข่ายทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง,ศูนย์อนุรักษ์ทรัพยากรป่าชายเลนที่ 10 (ตะกั่วป่า พังงา) และ 13 (ทับปุด พังงา) พร้อมด้วยนายหิรัญ กังแฮ นักวิชาการประมงฯ จากศูนย์วิจัยทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งทะเลอันดามันตอนบน (ศวอบ.) ร่วมกันติดตามสถานการณ์หลุมฟักไข่เต่ามะเฟือง หลังตรวจพบการยุบตัวของปากหลุมรังฟักไข่รังที่ 4 ตั้งแต่เวลา 11:20 น. ของวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2566 เจ้าหน้าที่ได้เฝ้าติดตามอย่างใกล้ชิด พบปากหลุมได้ยุบตัวมากขึ้นเรื่อยๆ จนถึงวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา 22:30 น. ลูกเต่ามะเฟืองได้ทยอยขึ้นปากหลุมอย่างต่อเนื่อง เจ้าหน้าที่เก็บลูกเต่าไว้ในภาชนะที่ปลอดภัย และรอสักพักไม่มีลูกเต่าขึ้นมา จึงได้ช่วยเปิดปากหลุม และขุดช่วยเหลือลูกเต่ามะเฟืองที่ฟักออกจากไข่ขึ้นมาจากหลุมนำไปปล่อยลงสู่ทะเล จำนวน 78 ตัว ส่วนลูกเต่ามะเฟืองอ่อนแอรอการพักฟื้นในตู้ ICU Box  จำนวน 8 ตัว ลูกเต่ามะเฟืองตายแรกคลอด จำนวน 5 ตัว และไข่เต่ามะเฟืองไม่มีน้ำเชื้อ จำนวน 25 ฟอง คิดเป็นอัตราการฟัก 78% อัตราการรอดตาย 95% ซึ่งรังไข่เต่ามะเฟืองรังที่ 4 เป็นรังที่พบร่องรอยการขึ้นมาวางไข่ เมื่อวันที่ 17 ธันวาคม 2565 จำนวนไข่ 116 ฟอง นับเป็นวันที่ 55 วัน หลังจากที่พบร่องรอยการขึ้นมาวางไข่ 

เครดิต กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง