วันที่  6 กันยายน 2566 ภายหลัง เว็บไซต์ข่าวต่างประเทศมีการรายงานกรณี เจนนิเฟอร์ บาร์โลว์ นางแบบสาวเซ็กซี่ชาวอเมริกัน วัย 33 ปี จากเมืองแอตแลนตา ในรัฐจอร์เจีย สหรัฐฯ ถูกตัดขาทิ้งเพื่อรักษาชีวิต เพียงเพราะเธอไปเที่ยวทะเลและพักผ่อนที่ประเทศบาฮามาส เมื่อเดือน ม.ค.2566

รายงานข่าวระบุว่า เจนนิเฟอร์ มีอาการแปลก ๆ ที่บริเวณเข่าข้างขวา และรู้สึกอ่อนแรงและมีอาการบวมอย่างรุนแรงที่เข่าขวาซึ่งใหญ่กว่าเข่าซ้ายถึง 3 เท่า นอกจากบวมแล้วยังสัมผัสได้ถึงความร้อนที่เข่า หลังแพทย์ตรวจร่างกายอย่างละเอียด พบว่า เธอไม่ได้เข่าเคล็ด แต่เธอติดเชื้อแบคทีเรียกินเนื้อ (flesh-eating disease) หรือเรียกว่า Necrotizing Fasciitis บาร์โลว์อยู่ในอาการโคม่าเป็นเวลา 10 วัน โดยเข้ารับการผ่าตัด 12 ครั้งในช่วงเวลานั้นเพื่อเอาเนื้อเยื่อที่ตายแล้วบริเวณต้นขาออก

เมื่อเธอฟื้นขึ้นมาเธอบอกว่า ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับภาวะติดเชื้อมาก่อนเลยในชีวิตและไม่เคยได้ยินเรื่องแบคทีเรียกินเนื้อมาก่อน แพทย์ไม่สามารถบอกได้แน่ชัดว่าบาร์โลว์ติดเชื้อแบคทีเรียได้อย่างไรหรือเมื่อใด แต่แพทย์ช่วยชีวิตเธอด้วยการนำเนื้อเยื่อที่ตายแล้วออกจากขาของเธอและใช้ยาปฏิชีวนะในการรักษา

ด้าน รศ.นพ.วีระศักดิ์ จรัสชัยศรี (หมอหมู) อาจารย์แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านนิติเวชศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ได้ให้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า โรคแบคทีเรียกินเนื้อหรือโรคเนื้อเน่า เป็นการติดเชื้อแบคทีเรียอย่างรุนแรงที่ผิวหนังชั้นลึก ซึ่งอาจทำให้เกิดการเน่าตายของเนื้อเยื่อและกล้ามเนื้อได้ เชื้อแบคทีเรียที่ส่งผลให้เกิดโรคนี้ เช่น สเตรปโตค็อคคัส กลุ่มเอ (Group A Streptococcus) สแตฟิโลค็อกคัส ออเรียส (Staphylococcus Aureus) เคล็บเซลลา (Klebsiella) เป็นต้น

ผู้ป่วยโรคนี้มักมีอาการปวด บวม แดง มีไข้ คลื่นไส้ และหากรักษาไม่ทัน อาจมีภาวะวิกฤติที่ส่งผลถึงชีวิตได้ การป้องกันโรคนี้จะใช้การดูแลแผล โดยทำความสะอาดแผลด้วยน้ำสะอาดทันที และทำความสะอาดแผลทุกวัน หลีกเลี่ยงการใช้สระน้ำ หรืออ่างอาบน้ำร่วมกัน และล้างมือทุกครั้งก่อนและหลังสัมผัสแผล