วันที่ 17 สิงหาคม เมื่อปี 2562 เป็นวันที่ลูกพะยูนพลัดหลงและเกยตื้นชื่อ “มาเรียม” ได้เสียชีวิต โดยมีสาเหตุมาจาก “การติดเชื้อจากขยะพลาสติกที่อุดตันในทางเดินอาหาร” เรื่องราวของ “มาเรียม” ในขณะนั้นมีผลทำให้ผู้คนหันมาให้ความสนใจประเด็นการอนุรักษ์พะยูน และตระหนักถึงปัญหาขยะทะเลมากขึ้น

ดังนั้นเพื่อระลึกถึงการเสียชีวิตของ “มาเรียม” และเพื่อให้ประชาชนได้ตระหนักถึงความสำคัญของพะยูน ที่มีต่อระบบนิเวศชายฝั่งทะเล และร่วมกันดำเนินการเพื่อแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมทางทะเล กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม จึงกำหนดให้วันที่ 17 สิงหาคมของทุกปี เป็นวันอนุรักษ์พะยูนแห่งชาติ

พะยูน ได้รับการประกาศให้เป็นสัตว์ป่าสงวนตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2562 อนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดสัตว์ป่าและพืชป่าที่ใกล้สูญพันธุ์หรือไซเตส (CITES) พะยูน อยู่ในบัญชีหมายเลข 1 ลำดับที่ 86 ของบัญชีไซเตส ซึ่งเป็นสัตว์ที่ห้ามค้าโดยเด็ดขาด ยกเว้น เพื่อการศึกษาวิจัย และเพาะพันธุ์เท่านั้น ซึ่งในประเทศไทยแหล่งที่พบพะยูนมากที่สุดคือ เขตห้ามล่าสัตว์ป่าหมู่เกาะลิบง จ.ตรัง ซึ่งถือได้ว่าเป็นบ้านหลังใหญ่ของพะยูนในประเทศไทย